شب ممتد

برای که می نویسم؟

شب ممتد

برای که می نویسم؟

چاه

آدمها. آدمها. آدمها. 

چنان دورم از شما

که هیچ فاصله ای

وصفش نمی کند

تنهایم

شانه ای نیست

شاخه ای

یا تکه سنگی حتی

برای گریستن

در فضا معلقم

سکوتی که از مرگ خاموش تر

و فریادی که از زخم چرکین تر

سینه هایتان

چاه دروغهاست

آدمها

دروغ پرست ها

دروغ سازها

دروغ خوان ها

من در میان این همه تنهایی

به دنبال چاهی می گردم

که در ته آن

فقط نفس بکشم

آنچنان که شما

در ته چاه دروغ ها

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد